"Roi Soleil" - Unique bespoke carpet by Jules Lismonde, 1973 only one piece worldwide (SOLD)

“Roi Soleil” – Unique bespoke carpet by Jules Lismonde, 1973 only one piece worldwide (SOLD)

Unique tapestry by Jules Lismonde, Belgium, 1973, 250 x 370 cm. Price on request.

Na bekroond te zijn in een wedstrijd uitgeschreven door de Belgische staat laat Lismonde in 1962 zijn eerste wandtapijt realiseren in “pointe d’Aubusson” dat zal opgehangen worden in de Koninklijke Bibliotheek Albert I. Daarna volgen er nog een dertigtal wandtapijten gebaseerd op zijn signes maar nu uitgevoerd in hoge schering en meestal als gevolg van officiële opdrachten.

Dit specifieke unieke exemplaar is in 1973 in opdracht gemaakt voor de directiekamer van een bank.

Lismonde: “Het realiseren van wandtapijten verloopt in verschillende fasen. Eerst wordt een vluchtige schets in inkt of waterverf gemaakt waarna de tekening op ware grootte overgebracht wordt op een karton. De vormen op karton worden uitgewerkt zoals een beeldhouwer of een frescoschilder dat zou doen. In het stadium van het weven met wol is het kiezen van het formaat en de kleuren nog conform aan het ontwerp op karton maar bij het weven bepaalt de bovenlaag (de inslag) het uiteindelijk uitzicht”.

Description

Jules Lismonde (hij tekende zijn werken alleen met Lismonde want hij hoorde niet graag zijn voornaam vernoemen) werd geboren in 1908 in Anderlecht-Brussel, een voorstad van Brussel. Zijn ouders waren kunstzinnig: zijn vader tekende en zijn moeder schilderde. Het is dus niet te verwonderen dat hij van jongs af aan begon te tekenen: in een tijdschrift van het atheneum werden zijn tekeningen en karikaturen afgedrukt. Gelijktijdig was Lismonde aangetrokken tot de muziek: Hij volgde lessen aan de Muziekacademie van Anderlecht en speelde uitstekend dwarsfluit. Als adolescent twijfelde hij tussen een muzikale- en een artistieke loopbaan Uiteindelijk zal hij in 1924 kiezen voor de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Brussel waar hij les kreeg van verschillende gerenommeerde kunstenaars. Hij kreeg raad van de schilder Edgard Bytebier met wie hij door het Pajottenland trok. Hij schilderde en tekende er landschappen en dorpsgezichten in een romantische en symbolistische geest. Wanneer hij in 1932 tekenleraar werd verliet hij de schilderkunst en legde zich vooral toe op tekenen met houtskool. Tijdens zijn reizen en excursies tekende hij de bezochte sites met voorkeur voor het architecturale (Rome, Athene) en havens (Antwerpen, Rotterdam, Amsterdam).
Hij begon zijn werken tentoon te stellen in Brussel, Antwerpen en Amsterdam.

reproduction

Ondertussen begon Lismonde van 1938 af portretten te tekenen. Zijn naam werd verbonden aan verschillende galerijen zoals de galerij Apollo geleid door Robert Delevoy, de Salons Apport, de Jonge Belgische Schilderkunst (1945-1948) terwijl het Paleis voor Schone Kunsten te Brussel regelmatig tentoonstellingen aan zijn werk wijdde.

Rond 1958 leidde het observeren van landschappen en stadsgezichten hem tot de abstractie.
Zijn werk verkreeg hierdoor een maturiteit waarmee hij ook internationaal doorbrak: deelname aan de Biënnales van Venetië en Sâo Paulo, retrospectieve in Amsterdam en daarna in de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten te Brussel (1977) en te Luik. Bij die gelegenheid verscheen een tweede belangrijke monografie van de hand van zijn vriend Philippe Roberts-Jones. Uiteindelijk organiseert het cultureel centrum Le Botanique in 1992, op het einde van zijn loopbaan, een retrospectieve waarop de verschillende stijlevoluties worden getoond. De heel eigen en geïnspireerde kunst van Lismonde heeft van hem één van de waardevolste Belgische kunstenaars van de XXe eeuw gemaakt